Niedziela Miłosierdzia Bożego

Pragnę, aby było Święto Miłosierdzia. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy; ta niedziela ma być Świętem Miłosierdzia (Dzienniczek, 49). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników (Dzienniczek 699).

Tymi słowami Jezus zwrócił się podczas objawienia do zakonnicy ze zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, Faustyny Kowalskiej. Zabiegi o ustanowienie tego święta podjął po śmierci św. Faustyny jej spowiednik ks. Michał Sopoćko już w roku 1938, jednak przez kolejne lata Kościół niechętnie odnosił się do owej inicjatywy do tego stopnia, że w latach 1959-1978 wydano zakaz Notyfikacji Apostolskiej szerzenia nowego kultu w kościele w formach przedstawionych przez siostrę Faustynę. Sytuacja uległa poprawie dopiero w czasie pontyfikatu Jana Pawła II, który to już w roku 1980 wydał Encyklikę pt. Dives in misericordia ułatwiającą wprowadzenie nowego święta w życie Kościoła. Święto Bożego Miłosierdzia dla całego Kościoła Powszechnego zostało ustanowione w roku 2000, a 17 sierpnia 2002 r., podczas pielgrzymki do Polski, Jan Paweł II zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu.

W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła  miłosierdzia  Mojego.  Która dusza  przystąpi  do  spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).

Święto Bożego Miłosierdzia  można porównać do chrztu świętego - jego moc oczyszczenia jest tak wielka jak chrzest. Warto, więc korzystać z tej ofiarowanej łaski, jaką daruje nam sam Bóg.

Powrót